ബന്ധനസ്ഥന്റെ മനോഗതം
രക്ഷപ്പെടുവാനുള്ള അവസരങ്ങള്
അനവധിയുണ്ടായിരുനനു.
വാതിലുകള് പലപ്പോഴും
അശ്രദ്ധമായി തുറന്നു കിടന്നിരുന്നു.
കാവല്ക്കാര് ഉറക്കം തൂങ്ങുന്നത്
എത്രയോവട്ടം കണ്ണില്പെട്ടിരുന്നു.
കാലിലെ കുരുക്ക് ആദ്യമാദ്യം
ഒന്നും കുതറിയാല്
പൊട്ടുന്നതേയുണ്ടായിരുന്നുള്ളു,
പക്ഷെ ഞാന് ഉണര്ന്നില്ല,
കുതിച്ചില്ല, ഓടിയില്ല, കുതറിയില്ല...
എനിക്കു തന്നെയറിഞ്ഞു കൂടാ,
ഈ വഴുക്കുന്ന ഇരുട്ടില് നിന്ന്,
ഈ പഴകിയ മടുപ്പന് ഗന്ധത്തില് നിന്ന്,
ജീവിതമോ മരണമോ അല്ലാത്ത
ഈ അസ്വാതന്ത്ര്യത്തില് നിന്ന്
ഞാനെന്തു കൊണ്ട് എന്നെ രക്ഷിച്ചില്ല എന്ന്!
വിധി് പ്രഖ്യാപനത്തിനുമുമ്പുള്ള
എല്ലാ വിചാരണകളിലും ആത്യന്തികമായി
ഞാനെന്തിന് എന്നെ
കുരുങ്ങിക്കിടക്കലിന്നൊറ്റു കൊടുത്തൂ എന്ന...്
No comments:
Post a Comment